Global Poet : Ndue Marku

Poet Ndue Marku was born in the village of Spiten in the Municipality of Lezha, Albania. He has been a well-known poet of his native language, but his works have been publishing in various languages. He has received many awards and recognitions for his acclaimed poetry.
The poet has several publications, including the poetry collection “A woman roams in my dream” (in 2004), “Poetry of Exile” (in 2010). 3) “Heaven without you”, which has been translated into Greek and published in (2011), “Ashklat e Muzës” (2016). 5) “Day by day”, (2019) .6) “If it comes tonight”, (2020). “Tomorrow, when I’m not.”.
Poet Ndue’s poems are publishing on many online platforms and in newspaper and literary magazine globally.
His poems often featured heroic, rhyming couplets in iambic pentameter. His poems always represent its inner beauty among the finest poems about ranging from love, patriotic to contemporary—the beauty and desire and beats of rhythm are found everywhere in his poetry. He is an active group member of Global Poet and Poetry group. 

Poetry by Ndue Marku

(The poems are published with English translation)

ORA TETË PA PESË

Ora tetë pa pesë,
Si sot,disa stinë më parë,
Po bie një shi i butë.
Si atë mbremje më dridhet
Cigarja ndër gishta,
Trendafilat kanë ulur gonxhet,
Prej zemërimit tend.

Tashmë,pranvera
E ka hedhur bojen e gjelbërt
Mbi pëlhurën e telajos,
Më ka sperkatur mua,
Dhe kujtimet për ty.

Ora tetë pa pesë..!
Muzgu vishet
Me rroba të lagura kuqalashe
Pikërisht në ketë orë
Ne,qemë ndarë..!

Me kujtohet tani
Ikja jote flokëlagur,lotët
Që pikonin përpara hapave tu,
Kujtoj,kokën tënde
Dy tre herë, pas kthyer,
Kujtoj dorën e dridhur,lart ngritur,
Mbrëmjes tonë të fundit..!

Ora tetë pa pesë..!
Cirgat,nën strehë ende më lagin;
Majat e këpucëve, curril
Më rrjedhin,kujtimet e meditimeve.

Ora tetë pa pesë..!
Bie ende një shi i butë vere,
Një shi që më përlag
Cigaren në cepbuzë,një shi
Që më sjellin në kujtime.

Më shfaqet ende…
Fustani i saj i hollë
Ngjitur trupit të valë.

Pikërisht si sot,
Disa stinë më parë,ne u ndamë
Dhe më s’u pamë..!

EIGHT TIME WITHOUT FIVE

Eight o’clock without five,
Like today, some seasons ago,
It is raining lightly.
Like that evening I tremble
Cigarette between fingers,
Roses have cut the buds,
From your anger.

Already, spring
He threw away the green paint
On the canvas,
He sprayed me,
And memories of you.Eight o’clock without five ..!
Dusk is worn
With wet reddish clothes
Exactly at this hour
We were separated ..!

I remember now
Your hairless escape, tears
That dripped before your steps,
Remember, your head
Two or three times, after returning,
I remember the trembling hand, raised up,
Our last evening ..!

Eight o’clock without five ..!
Cirgat, under shelter still wet me;
Shoe tops, curril
Memories of meditations flow to me.

Eight o’clock without five ..!
It’s still a gentle summer rain,
The rain that washes me
Cigarette in the corner, a rain
That brings me back to memories.

It still appears to me …
Her slim dress
Attached to the boiling body.

Just like today,
A few seasons ago, we split up
And we did not see each other ..!

FSHIRJE NGA KUJTESA

Po i le bjerrur kujtimet
E djegura për ty,
Po e lë harruar çdo ndjenjë.

Po i le harruar mendimet pikante
Që vetëm ti mund t’i trazosh;
Brenda enigmave të universit tim.

Po e le bjerrur
Çdo vibrim të shpirtit tim,
Çdo besim të verbuar,në ty.

Po i lë të gjitha ëndërrat
Mbi shtrat rrëzuar…
Në masturbimin e tyre,
Po i lë humbur e fshirë çdo këngë
Që kam kënduar për ty .

Copa e thërrime po i gris
Fotografitë me njolla të njoma loti,
Në copa e therrime po i shqyej
Poezitë që kam nisur
Dhe mbaruar me ty.

Të lira po i lë,pa kufi hapësirash
Mëngjeset e ëmbëla
Si dhe netët e hënëzuara.

Po i lë braktisur
Buzëqeshjet e vështira
Dhe shikimet bracarake
Të ndyrësirave.

Po i çrregjistroj…
Prej memorjes se kujtesës
Momentet e turpshme
të skenave erotike,
Dhe çdo pjesë të helmuar
Të zemrës se coptuar.

Po i lë të lira çdo qelizë
të qenies sime që dhëmb për ty,
Po të lë të lirë dhe ty
Të shkosh nga të duash
Në boshësinë tënde rebeluese.

Le të mbetet…
më e rëndësishmja
Nga çdo gjë…
Që të lë veten time
Në liri të plotê universale !

DELETE FROM MEMORY

I’m letting go of memories.
Burned for you,
I forget every feeling.

I forget the spicy thoughts.
That only you can disturb them;
Within the enigmas of my universe.

I’m letting it fall
Every vibration of my soul,
Every blind faith in you.

I am giving up all my dreams.
Over crashed bed …
In their masturbation,
I’m missing out on every song.
That I sang for you.

Pieces of crumbs are tearing them.
Pictures with wet tears,
I am tearing them to pieces.
The poems I started
And done with you.

I am leaving them free, with no limit of space.
Sweet breakfasts
As well as the moonlit nights.

I am leaving them abandoned.
Tough smiles
And bracarake glances
Dirty.

I am unsubscribing …
From memory memory
Shameful moments
of erotic scenes,
And any poisoned parts
Of a broken heart.

It is freeing every cell
of my being that cares for you,
I’m letting you go too
To go where you want
In your rebellious emptiness.

Let it remain …
most important
From everything …
To leave me
In complete universal freedom!

POEZI…EH, POEZI..!

Poezi…poezi…poezi..!
Sa e sa herë…
Ma ke përplasur kokën mbi tryezë,
Sa e sa herë…
mi ke skuqur sytë
Derisa gjumi më ka përplasur
Ndër meditime.

Ah,poezi,poezi…piezi..!
Sa e sa herë më ke bërë
të përlotëm përmbi letër,
Mbi germat tua,
Netëve gjer në të gdhirë..!

Eh,poezi…poezi…poezi..!
Sa e sa herë,mbi fletën e bardhë
Ti më ke kërkuar mua.

Mbi gletën e bardhë
Mbi të cilen kam hedhur
Therrimet e bukës sime
të përditshme !

Mbi fletën e bardhë kam hedhur Ndjenjat e frymëzimeve të mia.

Me piskamë kam thirrur
Brenda vetes
Dhe brenda turmës zhurmuese
Pyjeve të fantazusë e realitetit
Ndër kontinente e shtete te globit.

Poezi…poezi…poezi..!
O dashnorja ime brilante
Asnjëherë s’më ke tradhëtuar,
Asnjëherë s’më ke pre në besë..!

Por veç më ke lënë të varfër
Në sende dhe në para,
Por mi ke dhënë …pasuri
kolosale shpirtit tim human..!

POETRY … EH, POETRY ..!

Poetry … poetry … poetry ..!
How many times …
You slapped my head on the table,
How many times …
you have reddened my eyes
Until sleep hit me
Among meditations.

Ah, poetry, poetry … poetry ..!
How many times have you done it to me
to weep over the paper,
In your letters,
Nights until dawn ..!

Eh, poetry … poetry … poetry ..!
How many times, on the white sheet
You asked me.

On the white carpet
On which I threw
My bread crumbs
daily!

On the white sheet, I threw the Feelings of my inspirations.

With a scream, I called.
Inside myself
And inside the noisy crowd.
Forest of the fantasy of reality
Among the continents and countries of the globe.

Poetry … poetry … poetry ..!
O my brilliant lover
You have never betrayed me,
I didn’t feel trusted..!

But you have already left me poor
In items and money,
But you gave me … wealth
colossal my human soul.

VARIACION NJERËZOR

Ai që ecën djersitur
Udhëve përlagur në meditime
Dërrmuar humbjes së pa kthyer
Është…POETI..!

Ai që ecën dalldisur
Shtigjeve të tejzgjatura,
Pa kufij shtetesh.

Ai,që godet dhimbjet
Me forcën e dhimbjes
fshehur në gen,
Që godet zvarritjen me zvarritje,
Eshtë POETI…

Ai, atje tej,
I shtriri si simbol i lojalimit
Që ka zënë dritën e diellit
Me shuplaken e përbaltur,
Është POETI..!

Ai që flet natë-ditë
Me veten e harruar,që flet
Më vetën e braktisur,
Ai që ikën me kokën pas kthyer
Leckosur,buzë detit furtunë,
Është…POETI..!

Ai që pret gjithnjë gëzuar
Tëk portë e msternitetit,
Që të lindët njeriu ënde i pa lindur,
Është…POETI..!

Ai,që kërkon ngahera
Copën e bukës së jetës
Cepit të udhëve,ku shpresat
Janë dehur,është vetë…POETI..!

I vrari dhe pajtuesi,
I fituari dhe i humburi,
Revoltuesi dhe paqësori,
Është…PIETI…
I kohës aktuale..

HUMAN VARIATION

He who walks sweaty
Tracks washed in meditations.
Crushed irreversible loss
It is … THE POET ..!

He who walks madly
Extended trails,
Without state borders.

The one who strikes the pain
With the force of pain
hidden in the gene,
That strikes the creep with crawling,
He is a POET …

He, over there,
Lying as a symbol of loyalty
That has caught the sunlight.
With the tailed slap,
He is a POET ..!

He who speaks day and night
With the forgotten self, that speaks.
Abandoned,
The one who ran away with his head back
Clothed, by the sea storm,
It is … THE POET ..!

He who always waits cheerfully
Through the gate of mystery,
That man should be born yet unborn,
It is … THE POET ..!

He who seeks from time to time
The piece of bread of life
Corner of the roads, where hopes
They are drunk, he is himself … THE POET ..!

Killed and reconciled,
Winner and loser,
Revolver and peacemaker,
It is … PIETI …
Of the current time ..!

JAM NJË TRINGËLLIMË

Jam një tringëllimë e kohës
Që përplasem,erërave të stinëve
Mureve të ftohta të shekullit.

Jam njeri…si hije nën hënë
Si një qeskë e mbushur
me mbeturina të pakta
Të një të pamunduri
Që banon qyshkur,
Brenda kasolles së ëndrrave
Të mia,pa qera..!

Jam njeri…si bust prej balte,
Njeri si një garzë e bardhë,
Në syrin e vrarë të një ushtari
Që rend nxituar kohës së verbuar.

Jam njeri i ndershëm
Që më ka pushtuar ;
Mirësia dhe përkryeshmëria,
Trupin dhe shpirtin.

Më është futur thellë
në çdo arterie të gjakut;
Ëmbëlsia dhe harmonia,
Për njerëzit e planetit.

Jam njeri…si njeri
i humanizmit njerëzor
Që nuk i dua vdekjet asesi,
Nuk i dua largësitë e ndarjeve,
Nuk i dua urrejtjet
Mes racave njerëzore.

Jam njeri universal,
Dashnor i çmendur i së resë,
Qefli i së ardhmes njerëzore,
Jam prodet…si profet
I kohës reale që po vjen.

I AM A RING

I am a tickle of time
That bump, the winds of the seasons
The cold walls of the century.

I am human … like a shadow under the moon
Like a stuffed bag
with little waste
Of an impossible
Inhabitant,
Inside the hut of dreams
My, no rent .!

I am human … like a clay bust,
A man like a white gauze,
In the slain eye of a soldier
That sequence rushed blind time.

I am an honest man
That has overwhelmed me;
Kindness and perfection,
Body and soul.

It has penetrated me deeply
in any blood artery;
Sweetness and harmony,
For the people of the planet.

I am human … as a human being
of humanism
That I do not love death at all,
I do not like separation distances,
I do not like hatred
Between human races.

I am a universal man,
A crazy lover of the cloud,
The key to the human future,
Jam prodet … si profet
Of the real-time, that is coming

All rights reserve © Poet Ndue Mark